Acts 16

CHAPTER 16

Timothy Joins Paul and Silas

1κατήντησε δε εις Δέρβην και Λύστραν και ιδού μαθητής τις ην εκεί ονόματι Τιμόθεος υιός γυναικός τινος Ιουδαίας πιστής πατρός δε Έλληνος 2ος εμαρτυρείτο υπό των εν Λύστροις και Ικονίω αδελφών 3τούτον ηθέλησεν ο Παύλος συν αυτώ εξελθείν και λαβών περιέτεμεν αυτόν διά τους Ιουδαίους τους όντας εν τοις τόποις εκείνοις ήδεισαν γαρ άπαντες τον πατέρα αυτού ότι Έλλην υπήρχεν 4ως δε διεπορεύοντο τας πόλεις παρεδίδουν αυτοίς φυλάσσειν τα δόγματα τα κεκριμένα υπό των αποστόλων και των πρεσβυτέρων των εν Ιερουσαλήμ 5αι μεν ουν εκκλησίαι εστερεούντο τη πίστει και επερίσσευον τω αριθμώ καθ΄ ημέραν 6διελθόντες δε την Φρυγίαν και την Γαλατικήν χώραν κωλυθέντες υπό του αγίου πνεύματος λαλήσαι τον λόγον εν τη Ασία 7ελθόντες κατά την Μυσίαν επείραζον κατά την Βιθυνίαν πορεύεσθαι και ουκ είασεν αυτούς το πνεύμα 8παρελθόντες δε την Μυσίαν κατέβησαν εις Τρωάδα

Paul's Vision

9και όραμα διά της νυκτός ώφθη τω Παύλω ανήρ τις ην Μακεδών εστώς παρακαλών αυτόν και λέγων διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν 10ως δε το όραμα είδεν ευθέως εζητήσαμεν εξελθείν εις την Μακεδονίαν συμβιβάζοντες ότι προσκέκληται ημάς ο κύριος ευαγγελίσασθαι αυτούς 11αναχθέντες ούν από της Τρωάδος ευθυδρομήσαμεν εις Σαμοθράκην τη τε επιούση εις Νεάπολιν 12εκείθέν τε εις Φιλίππους ήτις εστί πρώτη της μερίδος της Μακεδονίας πόλις κολώνια ήμεν δε εν αυτή τη πόλει διατρίβοντες ημέρας τινάς 13τη τε ημέρα των σαββάτων εξήλθομεν έξω της πόλεως παρά ποταμόν ου ενομίζετο προσευχή είναι και καθίσαντες ελαλούμεν ταις συνελθούσαις γυναιξί

Lydia Immersed

14και τις γυνή ονόματι Λυδία πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων σεβομένη τον θεόν ήκουεν ης ο κύριος διήνοιξε την καρδίαν προσέχειν τοις λαλουμένοις υπό του Παύλου 15ως δε εβαπτίσθη και ο οίκος αυτής παρεκάλεσε λέγουσα ει κεκρίκατέ με πιστήν τω κυρίω είναι εισελθόντες εις τον οίκόν μου μείνατε και παρεβιάσατο ημάς

A Woman with Spirit of Python

16εγένετο δε πορευομένων ημών εις προσευχήν παιδίσκην τινά έχουσαν πνεύμα πύθωνος απαντήσαι ημίν ήτις εργασίαν πολλήν παρείχε τοις κυρίοις αυτής μαντευομένη 17αύτη κατακολουθήσασα τω Παύλω και ημίν έκραζε λέγουσα ούτοι οι άνθρωποι δούλοι του θεού του υψίστου εισίν οίτινες καταγγέλλουσιν ημίν οδόν σωτηρίας 18τούτο δε εποίει επί πολλάς ημέρας διαπονηθείς δε ο Παύλος και επιστρέψας τω πνεύματι είπε παραγγέλλω σοι εν τω ονόματι Ιησού χριστού εξελθείν απ΄ αυτής και εξήλθεν αυτή τη ώρα 19ιδόντες δε οι κύριοι αυτής ότι εξήλθεν η ελπίς της εργασίας αυτών επιλαβόμενοι τον Παύλον και τον Σίλαν είλκυσαν εις την αγοράν επί τους άρχοντας 20και προσαγαγόντες αυτούς τοις στρατηγοίς είπον ούτοι οι άνθρωποι εκταράσσουσιν ημών την πόλιν Ιουδαίοι υπάρχοντες 21και καταγγέλλουσιν έθη α ουκ έξεστιν ημίν παραδέχεσθαι ουδέ ποιείν Ρωμαίοις ούσι 22και συνεπέστη ο όχλος κατ΄ αυτών και οι στρατηγοί περιρρήξαντες τα ιμάτια αυτών εκέλευον ραβδίζειν

Paul and Silas Imprisoned

23πολλάς τε επιθέντες αυτοίς πληγάς έβαλον εις φυλακήν παραγγείλαντες τω δεσμοφύλακι ασφαλώς τηρείν αυτούς 24ος παραγγελίαν τοιαύτην ειληφώς έβαλεν αυτούς εις την εσωτέραν φυλακήν και τους πόδας αυτών ησφαλίσατο εις το ξύλον 25κατά δε το μεσονύκτιον Παύλος και Σίλας προσευχόμενοι ύμνουν τον θεόν επηκροώντο δε αυτών οι δέσμιοι 26άφνω δε σεισμός εγένετο μέγας ώστε σαλευθήναι τα θεμέλια του δεσμωτηρίου ανεώχθησάν τε παραχρήμα αι θύραι πάσαι και πάντων τα δεσμά ανέθη 27έξυπνος δε γενόμενος ο δεσμοφύλαξ και ιδών ανεωγμένας τας θύρας της φυλακής σπασάμενος μάχαιραν έμελλεν εαυτόν αναιρείν νομίζων εκπεφευγέναι τους δεσμίους 28εφώνησε δε φωνή μεγάλη ο Παύλος λέγων μηδέν πράξης σεαυτώ κακόν άπαντες γαρ εσμεν ενθάδε

The Philippian Jailer

29αιτήσας δε φώτα εισεπήδησε και έντρομος γενόμενος προσέπεσε τω Παύλω και τω Σίλα 30και προαγαγών αυτούς έξω έφη κύριοι τι με δει ποιείν ίνα σωθώ 31οι δε είπον πίστευσον επί τον κύριον Ιησούν χριστόν και σωθήση συ και ο οίκός σου 32και ελάλησαν αυτώ τον λόγον του κυρίου και πάσι τοις εν τη οικία αυτού 33και παραλαβών αυτούς εν εκείνη τη ώρα της νυκτός έλουσεν από των πληγών και εβαπτίσθη αυτός και οι αυτού πάντες παραχρήμα 34αναγαγών τε αυτούς εις τον οίκον αυτού παρέθηκε τράπεζαν και ηγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τω θεώ 35ημέρας δε γενομένης απέστειλαν οι στρατηγοί τους ραβδούχους λέγοντες απόλυσον τους ανθρώπους εκείνους 36απήγγειλε δε ο δεσμοφύλαξ τους λόγους τούτους προς τον Παύλον ότι απεστάλκασιν οι στρατηγοί ίνα απολυθήτε νυν ούν εξελθόντες πορεύεσθε εν ειρήνη 37ο δε Παύλος έφη προς αυτούς δείραντες ημάς δημοσία ακατακρίτους ανθρώπους Ρωμαίους υπάρχοντας έβαλον εις φυλακήν και νυν λάθρα ημάς εκβάλλουσιν ου γαρ αλλά ελθόντες αυτοί ημάς εξαγαγέτωσαν 38ανήγγειλαν δε τοις στρατηγοίς οι ραβδούχοι τα ρήματα ταύτα και εφοβήθησαν ακούσαντες ότι Ρωμαϊοί εισι 39και ελθόντες παρεκάλεσαν αυτούς και εξαγάγοντες ηρώτων εξελθείν της πόλεως 40εξελθόντες δε εκ της φυλακής εισήλθον προς την Λυδίαν και ιδόντες τους αδελφούς παρεκάλεσαν αυτούς και εξήλθον